Ha!

And I thought, I would be spending this day in my sweet sweet bed. Ha! I ended up doing other things dahil ang init! I pampered myself this morning, cooked lunch for family kanina and scouted for a good lay-out for my friend's site. Badtrip. Kapag yumaman ako, magpapakabit ako ng aircon sa kuwarto ko. Yung industrial aircon ha, hindi yung pang-kuwarto, para mukhang Antartica. Hay. Sana kasi parati na lang umuulan eh.

Puta. Speaking of ulan... Kagabi, di ba nasabi kong magsisimba ako, aba pag-uwi ko biglang buhos 'yung ulan. Normally, tatakbo ako to take cover. Pero kagabi, naglakad lang ako, as in yung slowwww walk. Ang weird nga dahil hindi ako nagkasipon o ubo o lagnat man lang. Di tuloy na-prove yung connection ko between the rain and falling in love. Saka ko na sasabihin yung tungkol dun. May mas importante akong ikukwento.

Kahapon kasi ang death anniversarry ng lolo ko. So nagdecide kami ni mami at ng tita ko na magsimba sa Good Shepherd. Syempre, friday iyon so konti lang ang tao... At mostly, matatanda. Laking gulat ko na lang nung mpatingin ako sa upuan nung mga choir. Sa likod nung mga bata (every friday kasi ang practice ng Children's Choir), nakita ko siya. At si "Siya" ay si Mario.

Si Mario with unknown surname. Ang crush ko nung bata pa ako. Andun siya, ganoon pa din ang itsura, yung makapal niyang kilay, morenong kutis at ang mga nangungusap niyang mata. Yung imaheng natatak sa utak ko, iyong-iyon, walang labis, walang kulang.

Never pa kaming nag-usap. Nalaman ko lang yung pangalan niya sa kapatid ko dahil pareho silang altar boys nung mga bata pa kami. Nagkakasama kami sa mga joint activities ng girl's club (yung mga flower girls) at mga altar servers, pero ni minsan hindi ako nagkaroon ng chance na marinig ko yung boses niya. Suwerte pa nga si Steph (si bespren) at nakausap na niya "siya" dahil nagkasama yung choir nila sa isang concert.

Wala pa ring nagbago. Crush ko pa din siya dahil sa pagiging malapit niya sa Diyos. At hanggang ngayon, wala pa ring pag-asang magkausap kami o malaman ko man lang yung surname niya. Hay buhay..

Hahanapan ko siya ng picture sa mga lumang annuals ng simbahan na meron kami. Hehe. May kuha kasi yung choir nila dun! (Dapat kasi St. Anne's Choir din ako parang siya, kaso tamad ako, at ni minsan hindi ako nakaattend sa mga practices) Tas pag nakakita ako post ko dito. :)

Haaaayy...

Haayyyy...

1st crush never dies... Yak. Di ba dapat 1st love never dies? :)

=========================

Manonood lang ako ng Girls in Love at Dave the Barbarian tas tatapusin ko na yung blog ni Jeppie (cute ng nickname ni Jeff! hehe!)