No classes...

Alang pasok ng tatlong araw! Wohoo! Downside: Alang baon.

Nanood lang ako ng t.v.! Downside: Crappy shows! Like 'yung startalk khapon! Pinalabas dun 'yung awayan ni Madame Auring at ni Mystika! Nakakatawa talaga! Si Mystika nginudngod sa carpet! Grabe! Tapos ininterview sila tapos nag-babarahan sila! Weirddddd!!

Actually, nitatamad ako. Gusto ko ko lang matulog matulog at matulog paaaaaaa....

Hehe.. Ang tamad tamad ko.. Grabbeeeeeee

Yun lang.

Saka na uli ang isang sensible na post.

Wag ngayon

Haha!

posts

Friday. Nov. 19, 2004

Marvin's birthday bash.
Prince balbon turns 19.

Masaya naman 'yung celebration kahit di lahat ng mga blockmates ko eh dumating. Balbon! Salamat sa libre ha! Masarap ang pagkain pramis!

I enjoyed the night kasi 'yung traditional na kantahan sa gbox di nawawala, though medyo sad kasi nga di na tulad noong unang beses na kumpleto pa kaming lahat. Ayan... Ngayon, I'm looking forward na sa christmas party para masaya ulit!

Ala pa sa akin 'yung mga picture-picture nung birthday ni marvin. to follow na lang 'yun. Saka baka tuluyan ng walang pumunta sa blog ko pag nakita ang mukha ni balbon. Joke joke joke! Hehehehehehe

Saturday. November 20, 2004

Sayaw Manila sa Philamlife Auditorium. Most of my batchmates were there kasi sort-of "required" ito sa humanities subject ko. Ang dahilan? Si Sir Ogatis na prof ko ay.... Sumayaw! Amp! Nakakatawa fero in pairness, magaling siyang gumiling este sumayaw! Alumni pala kasi siya ng Indayog! Astig!

Ok lang naman 'yung perfomance ng mga dancers but I particularly like 'yung Medrhytmics na rendition ng Annie Batungbakal, 'yung sayaw ng Indayog na Confession by Usher and 'yung sa Orange Dance Studio na Rock It. Astig nila grabe! Sa mga peeps na sumayaw (Dianne, Jojo, Rovi) kudos sa inyo!!

Tinatamad na naman akong mag-post! Bukas na lang ulit!!!! Hehehe

Yan..

Ngayong naitaboy ko na ang mga tao.. Puwede na muli akong mag-post. Joke..

Napag-isip isip ko na bakit kelangan ko tigilan ang pagsusulat..! first love ko ata to. hehe.

Naka! Addict na ako sa blog kaya di na ako makaalis! hay.. ok naman ako so far. bit by bit inaayos ko ang buhay ko. Nag-aaral na ako ng mabuti at di na ako gaanong nanonood ng sine. Though sa Saturday I'm gonna watch "Sayaw Manila" sa Philamlife kasi required 'yun sort-of sa class ko, and of course, to support Rovi (naks!), jojo (naks ulit!), dianne (wohoo!) sa dance number nila! hehe.. if u people wanna see the concert, please buy ur tickets naaaaaaa!! hehe.. kita-kits tayo sa philamlife. text nio lang ako or my blockmates! hehe!

Dami pala akong niaasikaso ngayon! I'm burying myself with school worrrrrkkk!! Arghhhhhh! Kakapagod na nga eh.. Bukas may eco lab na naman. Hay. Sad :(

Sa 26 pala, anyone who wants to join me in watching "A very long engagement" sa rob place manila..!! Sama kayo! Starring doon and very very veryyy favorite actress ko na si Audrey Tautou..!! Puhhhlleeeeasse! La lang..

Singit ko lang to. If ur still reading my blog, you know who you are. Mahal pa din kita. I'm sorry it had to end this way. Nanghihinayang ako doon sa nawalang friendship. I'm sorry. Malaki din 'yung kasalanan ko sa yo dahil I made YOU feel nothing and "un"special. Sorry. Sorry. And I'm really sorry.

Uhmm yun langgggg!! Hehe... Sige.. I'm a gonna read my notes na po!! Muah! Welcome back to me.. He he..

Knocked out by my Nunga-Nungas

I am in Love Heaven.

What a mega fab day.

He is the Sex God of the

Universe and beyond

Know why this post is entitled "Knocked Out by My Nunga-Nungas?" Cuz I just finished reading the book and I would like to comment bout it.

It's sort of a diary of a 14-year lass from Brit. It includes her wacky entries about her newky-found Sex God boyfriend, her cat, her parents.. And other entries about her life.

This one is a definite no-brainer book. It will stimulate you to imagine but as a Filipino (raised by morals and stuff..), you will have a hard time relating to the character of the book. Pansin ko lang, this girl has lots of experiences na though she's just 14 years old!

Funny siya kasi she relates all her "snogging" encounters with the luuurve of her life. AS IN, detailed! Haha! Na-stimulate nga ako nito ehhh... Hahahahahah!! She uses different terms like: ear snogging, car snogging, lip biting and stuff!!

Ok lang naman 'yung book, but if you're looking for sense in it, medyo mahihirapan ka nga lang. Maybe because di ko siya naumpisahan (Series pala to btw) kaya gulung-gulo ako sa mga names na binabanggit niya..! Plus, the author uses heavy brit slang words (though may glossary siya sa back..) kaya it so hard to use "context clues" kapag nagbabasa ka. Terms like snogging = means kissing; Och-Aye Land = means Scotland; Nunga-nungas = Girl's Bassomma's or girl's breasts. And other stuffs..

Hehe.. If you wanna have a good laugh, and maybe stimulate your imagination, then this book is for you. But if you're used to reading books like the alchemist, da vinci code.. Better think twice. Baka di ka rin maka-relate. Hehe..

Hmm..?

Ang sakit ng likod, ulo at puso ko ngayon. Bakit? Una, dahil sa pagod at pag-iisip. Pangalawa, nawindang ako dahil hinimatay si Ma'am Lacdan habang nagkaklase ng Ecology Laboratory dahil hindi kumain. At ang pangatlo at ang matindi, nawala ako kanina sa Ongpin noong pauwi na ako sa amin galing Recto.

Doon na lang ako sa huli magpopokus dahil 'yung una eh baka lalo pang sumakit ang ulo ko. 'Yung pangalawa eh malamang lantad na madlang publiko ng mga Taga-UPM kung ano'ng nangyari kay ma'am lacdan.

...

Naghanap kami ni April kanina ng mga libro sa Recto kanina. Nag-cacanvass kasi kami dahil ang mahal ng mga libro sa national bukstore! Ayun, 5:30 pm na kami natapos at medyo masama 'yung pakiramdam ni april kaya binababa niya ako saan? Sa bambang, tayuman. Ok lang, dahil kabisado ko na 'yun dahil sa pagbili-bili ng mga gamit sa mga laboratory. So sumakay ako ng jeep puntang Sta. Cruz para doon sumakay ng bus pauwi sa amin sa Las Pinyas.

Ang masaklap, pinutol ng jeep 'yung route niya, at ilang kanto pa lang kami eh pinababa na ako dahil daw ala na siyang sakay at kesyo ma-trapik. Ang advice niya sa akin? "Neng, lakarin mo na lang.." Lam ba niya kung gaano kalayo 'yun!!??? At haller?? Ano'ng oras 'yun? Di ba niya naisip na babae ako at gabi na??!! Wala rin naman akong magawa, dahil, una, ang tita ko ay nasa las pinyas at God knows where ang location ko ngayon. Pangalawa, alangan namang i-text ko si April ng: "Tang ina!!!! Sunduin mo ko!!!!" (may kahihiyan naman ako no, kasi naman hindi ko naman siya opisyal driver!!)

Kaya ako naman si miss magaling, baba nga ng jeep at sige lakad. Sa loob-loob ko, ok lang dahil kapag sinundan ko ang mga jeep na puntang sta. cruz, di ako maliligaw. At ito ang pinakamalaking pagkakamali kong ginawa sa buhay ko.

Alam niyo kung ano nangyari???!! Nakarating nga ako sa Ongpin (last stop puntang Santa Cruz) pero ang floor plan pala nito'y parang isang complex maze! Isang maling liko, dedo ka na. Palatandaan ko? Pag nakita na ang nagbebenta ng hopya at biskwit sa daan na malapit sa bilihan ng alahas, ibig sabihin noon, malapit na malapit na ako sa Plaza Sta. Cruz.

Pero sa dakilang katangahan ko, nakita ko na nga yung Welcome Arc ng Ongpin di ko pa 'yun pinuntahan! Lumiko ako! Ang dilim-dilim na doon tapos ang dami dami ng tao dahil sa video karera. Bumalik ako at diniretso ko na 'yung arc.

Putik yan, para akong nasa isang Music Video, una nag-sesenti dahil nawala ako at mag-isa lang ako, tapos naging horror dahil nawala ako at napdpad sa isang lugar na puro intsik beho (ang alam ko lang chinese phrase ay: Ni Hao Ma? na ang ibig sabihin ay How Are You? at Wo Ai Ni at ang ibig sabihin? I Love You; tangnang 'yan.....!!) tapos naging comedy pa dahil nung nakita ko yung Lugar na Bentahan ng Hopya sa Kalye na malapit sa bilihan ng Alahas, muntik ko ng nahalikan 'yung lupa at sumigaw ng "Salamatttt!!!!"

Lesson Learned: Mag-aral ng Mandarin Chinese para kung sakaling mawala muli sa Ongpin, marunong na akong magtanong kung nasaan na ako. Joke!

Ang totoong lesson dito: Wag sumabay kay April kapag masama ang pakiramdam niya.

Este...

Mag-ingat sa Maynila. Wag umuwing mag-isa lalo na kung di kabisado ang lugar dahil baka magaya kayo sa akin na hopeless na hopeless pag nawala.

On the bright side, andito pa naman ako at nakauwi naman ako ng maayos. O yan.. I leave you guys with the lyrics of Kitchie Nadal's latest hit na Wag na Wag Mong Sasabihin.

(Bagay na bagay si Kitchie Nadal na kumanta nito. Dalang-dala ako ng meaning nito! Sobraaaaa! Ang ganda...)

Kitchie Nadal - Wag Na Wag Mong Sasabihin

may gusto ka bang sabihin
ba't di mapakali
ni hindi makatingin
sana'y wag mo na itong palipasin
at subukang lutasin
sana nga'y sinabi mo na...

iba'ng nararapat sa akin
na tunay kong mamahalin

oh... wag na wag mong sasabihin
na hindi mo nadama itong
pag-ibig kong handang
ibigay kahit pa kalayaan mo

ano man ang inaakala
na ako'y isang bituin
na walang sasambahin
di ko man ito ipakita
abot langit ang daing
sana nga'y sinabi mo na...

at sa gabi, sinong duduyan sa'yo...
at sa umaga, ang hangin ang hahaplos sa'yo...

oh...
oh...
oh...

wag na wag mong sasabihin
na hindi mo nadama itong
pag-ibig kong handang
ibigay kahit pa kalayaan mo...

Buhay teleserye...

Ang past episode at ang mga extra ay nanalo sa puntong ito. Ang mismong bida sa kuwento ang siyang uuwing luhaan.

Hay. Malamang kailangan ng maghanap ng bagong ka-love team ang bida sa teleserye at hayaan na ang "current" sa past episode at sa mga extra ng istorya.

Siguro, nalilito kayo kung ano ba tong mga pinagsasabi ko. Hindi ito tungkol kay Mark Herras at kay Jennylyn Mercado (personally, tingin ko sila na naman talaga sa totoong buhay). At lalong hindi ito tungkol sa Marina (tingin ko si Rodge ang pipiliin ni Marina).

Ako lang ang may alam tungkol dito, at sikretong malupit ito. Basta, ang alam ko lang... I feel 'un'loved and 'un'special.

Shout-outs:

April, kapag nabasa mo ito huwag mo akong ilampaso sa rob ha? I appreciate your concern for me pero.. Magiging ok din ako at parati naman akong masaya kapag kasama ko kayo ni Jeff, ni LeeAnn at ni Ezrah.

Jeff, hei you. ma-mimiss kita ngayong sem dahil di tayo magka-sched. kaw kasi, palipat-lipat pa eh, mas masaya sa amin dahil maraming "physical contacts!" hehe...

Ezrah, dahil ikaw na ang gelpren ni April... Sa yo ko na ipapasa ang responsibility na samahan siya lagi-lagi. Pramis, hindi na kita aasarin! Hehe.. Bagong buhay na ako! Mahirap ng ma-karma eh.. Hehe

LeeAnn, uy! salamat po dun sa comment sa tag board nung isang araw!! la lang..! na-mimiss mo na ba si gennababes? hahahaha!! nood daw tayo nina jeff at ni april bukas ng "the incredibles." (what happened to my promise na: "i will abstain from watching movies in the big screen, with the exception of a very long engagement sa november 26"???!!) O basta ha? bukas!!

Important announcement:

= Kung meron kayong Office 2000, pahiram po!! Install ko lang yun sa aking laftop... (hehe.. peace tayo jeff!)

= Anyone here who likes choco-coated polvoron? 84 pesos ang isang pack (12 pcs. ang laman). UP Manila students, approach Ezrah Dela Rosa (peer tutor ng LRC, RVC volunteer, Biomass member, BSS member, QED member din ata siya ay POLIS din ata yun) and place your orders. Masarap siya as in (parang bumili na ako ng isang pack eh no?)!

= Alang pasok sa Nov. 15 and 29!

Yun lang!! I leave you guys with the lyrics of Sunshine by Lil' Flip.. Enjoy..

[Intro: Lea, (Lil' Flip)]

[Lea] Uhhhhhhh
[Lil' Flip] Yeeah
[Lea] Ohh, ohh, ohh, oh baby
[Lil' Flip] Lil' Flipper (Lil' Flipper)
[Lea] Ooh baby
[Lil' Flip] My girl Lea (my girl Lea) hit it

[Chorus: Lea]
Sunshine
I can call you my baby boy
You can call me your baby girl
Maybe we can spend some time (some time)
I can be your sunshine!
I can call you my baby boy
You can call me your baby girl
Maybe we can spend some time (some time)
I can be your sunshine!

[Verse 1: Lil' Flip]
Look, I know you wanna chill wit a player
But all you got to do is keep it real wit a player
Just answer your phone whenever I call
Cause I'm riding on chrome whenever I ball
I like them short and tall but not too thick
I just walk in the spot and take my pick
And they wanna roll cause they like my style
And when I pop my collar I make them smile
I need a lady in the streets but a freak in the sheets
That know how to cook cause a nigga like to eat
Spaghetti, shrimp and steak and I'll adore you
I'll treat you like milk, I'll do nothing but spoil you

[Chorus: Lea]

[Verse 2: Lil' Flip]
I know your friends wanna holla cause I got them dollars
Push the Maybach Monday, tuesday Impala
I switch whips like kicks I'm a balla (I'm a balla)
And if I get your phone number I'm a call ya (I'm a call ya)
And we can meet up the next day and chill
But I'm always on the road baby girl, that's how I live
I got bills to pay, I got moves to make
But when my plane touch down, pick me up at 8:00, don't be late

[Chorus: Lea]

[Verse 3: Lea]
We don't have to be in love (love)
We can just be friends!
I will be right there, beginning to the end!
I can bring my girls (girls), you can bring your friends
(friends)
We can both have fun, don't want this stuff to end!

[Verse 4: Lil' Flip]
They say love is pain and pain is love
I know ya Momma mad cause you talk to a thug
You think you know my type but you ain't got no clue
About - what a nigga like me do
I like to stack my bread and flip my chips
And I can change ya life if ya get wit Flip
I take private jets to Vagas, man
It's twenty bread each pick cause I'm major man
We can cruise the world in a Bently Azure
But don't worry, the chauffer open the door
You couldn't ask for more cause we got it all (we got it all)
Cause you my baby girl right?, right?

[Chorus: Lea]

[Outro: Lea]
We don't have to be in love (love)
We don't have to be in love (love)

Ako'y isang insecure na tao.

If yer sick of reading my love posts den ignore this one.

Minsan na akong naniwala na puwede tayo. Na puwede ka ngang ma-inlab sa isang tulad ko... sa isang "nobody." Ano ba naman kasi ako kumpara sa mga babaeng nagiging crush mo? Ala akong maipagmalaki kung hindi ang pagkakaroon ng isang masayang pamilya at ang "fact" na nag-aaral ako sa isang de-kalibreng Unibersidad. Sa totoo lang, sa tuwi kong makikita 'yung mga friendster ng mga crush mo, nanliliit ako.

Walang-wala ako. Sila maganda, mayaman at normal 'di katulad ko na simple, inosente at utot lang ang itsura kumpara sa kanila. Sakit no? Sabihin ng masyado kong ibinababa ang sarili ko, pero 'yun ang totoo eh. Ano lang ba ang puwede kong ibigay sa 'yo? Wala.

Alam kong nagbabasa ka nitong mga post ko. Di ko ito sinulat para sumbatan ka at magalit sa iyo. Sinabi ko lang ito para malaman mo kung ano ba talaga ang nararamdaman ko. Marahil ito na rin ang dahilan kung bakit lagi akong nagseselos kay (M).

Gaya ni Snow White, nagising na ako. Ngunit di dahil sa halik ng prinsipe, kung hindi sa katotohanang ngayon ko lang lubos na nakita.

Insecure talaga ako. Walang makakatanggal nito kung hindi ako lang.

Bukas pala ay may pasok na ako. Hayyy... Tapos na ang non-existent sembreak ko.

Hayyy...

Linggo ngayon pero meron kaming review. 6 am pa lang gising na ako at nag-aagahan. Di ko na nga halos naramdaman na natulog ako eh. Lumapat ang likod ko sa kama tapos maya-maya lang aalis na naman ako. Pero ala naman kasi akong magagawa dahil nabayaran ko na 'yung review at medyo sayang din ang ibibigay na baon sa akin.

Ang masaya lang kasi kapag umaalis ka ng linggo, maluwag ang kalsada at konti lang ang kaagaw mo sa pagsakay sa bus. Maluwag na, mabilis pa. Excited nga ako at umalis ako ng 7 am dito sa bahay. Alam mo kung ano'ng oras ako dumating sa PCU? Alas-7 y medya! 30 minutes lang ang byahe! Umupo ako doon sa may corridor dahil ayoko pang pumasok sa loob ng classroom. (Malay ko ba kung may mumu doon!)

Pero feeling ko ako ang napagkamalang mumu dahil medyo di pa ayos ang buhok ko at natutulog pa ako doon sa silya. Buti na lang, kilala ako noong sumunod sa akin na dumating kung hindi baka napabilang na siya sa mga nabiktima ko. Dati kasi sa PGH noong nag-duty pa ako sa mga wards (CWTS kasi 'yun) eh nakatulog ako doon sa isa sa mga wheelchair. Medyo mahaba pa ang buhok ko noon, nilulugay ko pa yun dati at natiyempuhan pang naka-puti akong t-shirt. Ang masama pa noon, 'yung wheelchair na tinulugan ko eh nakatalikod sa tao. Kaya paggising ko, hayun nakatingin sa akin lahat ng mga watcher na kadarating lang. Nagtaka pa nga ako eh kung bakit eh.. Hehe...

So iyon nga. Dumating din 'yung mamang galing sa All-UP kaya pumasok na ako sa classroom. Microbiology kasi kami ngayon kaya ako umattend. Di ko pa kasi iyon natetake dahil kasama 'yun sa mga elective na puwede kong kuning pag-4th year na ako. Ok naman 'yung review. Nakakaaliw nga kasi, andami kong natutunan na mga sakit at mga gamot.. Ito ang ilan sa mga kawili-wiling "facts" na nalaman ko:

1. Di naman daw talaga nagka-SARS. Ginamit lang daw 'yun ng gobyerno para ma-mobilize ang mga rebelde at terrorista. Impossibleng magka-SARS dahil ang sakit na ito ay activated sa 37 degrees Celsius na temperature. Fatal ang corona virus kaya imposibleng magtagal pa ng isang buwan ang pasyenteng may SARS sa kondisyon ng ating temperature noong mga panahong iyon.

2. Hindi gonorrhea ang sakit ni Kris. Ang sakit niya ay Cervicitis ang tawag sa kanyang sakit. At asymptommatic ito. May posibilidad na hindi galing kay Joey ang sakit niya at... malamang siya pa ang nakahawa dito.

3. Ang daga ay walang rabies. Ang aso at pusa lang ang meron.

4. Ang kinamatay ng anak ni Django Bustamante (yung player ng Billiards) ay dahil sa Neisseria meningitidis na nagdudulot ng sakit na meningitis.

5. Hindi namamatay ang isang HIV positive dahil sa AIDS kung hindi dahil sa impeksyon na kasama nito.

6. Kapag malala na ang tuberculosis, ang pasyente ay nagsusuka ng lung parenchyma (bahagi ng kanyang lungs) dahil sa lung necrosis o pagkasira ng baga. (Ewww)

7. Ang Naegleria fowleri ay isang air-borne protozoan na puwedeng sumuot sa butas ng ilong at dumiretso sa utak. Ang resulta? Meningioencephalitis. 95% ng mga huminga ng infected na hangin ay namamatay sa isang linggo. (Huminga ka man o hindi, patay ka.)

Marami pa talaga eh. Tinatamad lang akong maglagay dito. Hehe.. Epekto kasi ng mga tugtog na nakakaantok kanina sa bus eh. Country music ba naman! Haha!

Bukas na lang siguro muli!! Babayu... Mwah.

Badtrip.

Ano'ng araw ngayon? Sabado. Ano'ng petsa? Ika-6 ng Nobyembre 2004. Markado ang araw na ito dahil sa sobrang sama ng loob na tinamo ko. Hindi ito basta-bastang sama ng loob na dapat maranasan ng isang tao. Labis-labis ang sakit na nararamdaman ko.

Umaga.

Alas-singko y beinte dos ng umaga. Naalala kong 3 buwan na pala kami ngayon. Tingin sa fone. Alang text. Sa loob loob ko lang.. Ok lang. Baka tulog pa.

Tanghali.

Nakikinig sa walang sawang review. Tingin ulit sa fone. Ala pa din. Tinext ko na. Ibang bagay pa ang ni-reply sa akin. Dagdag sama ng loob sa naunang kasalanan. Ok lang sa loob-loob ko... Kung ang Diyos nga nagpapatawad, ako pa kaya? Pinaalala ko sa kanya na tatlong buwan na kami.

Hapon.

Inaaya akong umalis. Tangna. Ni hindi ka pa nga nag-sosorry eh. Ni hindi pa nga ako lubos na nakakalimot sa mga masalimuot na sinabi mo sa akin noong isang araw. Hindi mo ba naisip na hindi pa ganoon ka-okay ang lahat? Ni hindi ka man lang nga gumawa ng paraan para makabawi eh. Isa pa. Asa review pa ako. Sana maintindihan mong nakasalalay dito ang buhay ko, dahil pag pumalya ako sa NMAT, lagot ang buhay ko. Pupulutin ako sa kangkungan. Masama ba ang mangarap? Masama bang magsakripisyo ng konti para sa pangarap? Bakit di mo kayang intindihin? Kaunting panahon lang naman ang hinihingi ko di ba?

Gabi.

Pauwi na ako. Sakay sa bus. Naiiyak na ako sa sama ng loob. Pigil-pigil ang luha para di pumatak dahil baka tingnan pa ako ng mga tao. May nasiraan ng bus, kaya nagkaroon ng transfer sa bus na sinasakyan ko. Sino'ng nakita ko? Ang hudas kong ex-boypren na labis-labis ang panggagago na ginawa sa akin noong kami pa. Kasama ang gelpren niya. Sa loob-loob ko lang ulit... Mas maganda ako kahit namumugto na ang mata ko. Naalala ko lang kaya sumama pa lalo ang loob ko.. Kung paano niya ako pinaglaruan at pinaasa. Tang-ina.. Ganon ba ako ka-tanga?

Ngayon.

Burado ang ilan sa testi ko sa friendster. Puta. Kasama pa doon 'yung mga gustung-gusto kong basahin na mga testi. Lintek... Bakit ba alang makaintindi sa akin?! Hindi mo ba nakikitang takot ako sa feeling of rejection at takot na akong mapaglaruan! Sinong may ayaw na may nagmamahal sa iyo? May nag-aalala.. May sumusundo..

Simple lang naman ang gusto ko eh. 'Yung masaya tayo pareho. Mahal mo ko, mahal kita. Kakain sa labas, o dadalhan kita ng pagkain... Manonood ng sine at tatawa sa mga kuwelang pelikula. O kahit sa bahay, manood ng pelikula sa t.v. o tawanan ang mga bagay-bagay sa parehong buhay. Di naman ako high-maintenance eh. Di rin naman ako pathetic para hingin ang mga bagay na ito, dahil gusto ko ding may nagpapahalaga sa akin.

Simple lang di ba? Pero mahirap dahil takot ako.

Tuesday... Hmm?

Kakauwi ko lang galing Batangas.. Kakapagod as in! Though ala naman ako talagang ginawa doon. Hehehehe.. Na-miss ko ng magpost dito! Kaso, di ako puwede magpost ng mahaba dahil asa computer shop lang ako dito sa Legarda. Hay..! Maya na lang ulit pag naayos na itong laptop ko dito. Sige!